لطیف در 45مین روز اعتصاب غذا؛ امتناع وی از وصل سرم اجباری*****
- توضیحات
- منتشر شده در سه شنبه, 10 تیر 1393 14:48
آذوح:
همسر دکتر لطیف حسنی در صفحه ی شخصی خویش نوشته اند: در 45مین روز اعتصاب غذای همسرم، دکتر لطیف حسنی، در پی افت شدید فشار ایشان، ماموران وی را به بهداری زندان رجایی شهر منتقل کرده اند تا برای وی سرم تزریق کنند. لطیف حسنی با امتناع از وصل سرم گفته است تا زمانی که به بند زندانیان سیاسی منتقل نشوم، نه سرم قبول خواهم کرد و نه اعتصاب غذایم را خواهم شکست.
همسرم در تماس تلفنی خود اعلام کرده که پرسنل بهداری زندان با تهیه یک نامه که به امضاء آقای حسنی رسانده اند قید کرده اند که با توجه به نیاز شدید ایشان به سرم و تغذیه و امتناع زندانی از قبول هر یک از اقدامات ذکر شده، مسئولیت عواقب بعدی بر عهده پرسنل بهداری نمی باشد. که این نامه به استحضار، مردانی رئیس زندانی رجایی شهر نیز رسیده است.
همسر تاکید کرد، تازمانی که به خواسته قانونی او پاسخ مثبت داده نشود، همچنان بر اعتصاب خود ادامه خواهد داد.
براساس گفته "خدمات مراقبت بهداشتی مراکز تادیبی کالیفرنیا" پس از 45 روز اعتصاب غذا، مرگ به علت از کار افتادن دستگاه قلبی- عروقی یا عفونت شدید به یک خطر بسیار واقعی در فرد بدل می‌شود.
امروز 45 مین روز اعتصاب غذای دکتر لطیف حسنی است، و پارسال در این روز او در دومین روز اعتصاب غذای 28 روزه خود بود. 72 روز اعتصاب غذا در طول یک سال صدمات شدیدی به هر جسمی می زند.
بر اساس اسناد منتشر شده درباره اعتصاب غذا که "خدمات مراقبت بهداشتی مراکز تادیبی کالیفرنیا" منتشر کرده است در آغاز اعتصاب غذا، درد یا تیرکشیدن ناشی از گرسنگی پس از دو یا سه روز از بین می‌رود.
بدن پس از روز سوم اعتصاب غذا، شروع به استفاده از پروتئین عضلات برای ساختن گلوگز، قندی که برای سوخت و ساز سلولی مورد نیاز است، می‌کند. میزان الکترولیت‌های مهم مانند پتاسیم، در حد خطرناکی سقوط می‌کند. بدن همچنین توده چربی و عضلاتش را از دست می‌دهد.
افراد پس از دو هفته اعتصاب غذا ممکن است در ایستادن دچار اشکال شوند؛ آنها ممکن است دچار سیاهی رفتن چشم‌ها، ضعف و سستی، از دستن رفتن هماهنگی اندام‌ها، کاهش سرعت ضربان قلب و احساس سرما شوند.
میزان کم تیامین (ویتامین B1) پس از دو تا سه هفته به یک خطر واقعی بدل می‌شود، و ممکن است به مشکلات عصبی شدید از جمله اختلال شناختی، نقصان بینایی و از دست رفتن مهارت‌های حرکتی بینجامد.
عوارض دائمی و مرگ
پس از بیش از یک ماه یا هنگامی که بدن بیش از 18 درصد از وزن بدنش را از دست می‌دهد، عوارض پزشکی شدید و دائمی ممکن است رخ دهد. ممکن است بلعیدن آب بسیار مشکل شود، نقصان شنوایی و بینایی رخ دهد، نفس کشیدن برای فرد سخت شود و از کار افتادن اندام‌ها شروع به رخ دادن کند.
پس از 45 روز مرگ به علت از کار افتادن دستگاه قلبی- عروقی یا عفونت شدید به یک خطر بسیار واقعی بدل می‌شود.
جدا از آسیب جسمی ناشی از اعتصاب غذا، تغییرات روانی که باعث ایجاد رفتارهای تکانه‌ای یا تهاجمی می‌شود، رایج هستند.
این اثرات بر اساس گزارشی که در جورنال "مدیکال اتیکز" منتشر شده است، "احتمال اینکه افرادی که اعتصاب غذا کرده‌اند به گرسنگی دادن به خودشان تا حد مرگ ادامه دهند، افزایش می‌دهد."
حتی پس از پایان یافتن اعتصاب غذا، تغذیه کردن دوباره فرد خطراتی واقعی به دنبال دارد، چرا که تغییرات سوخت و سازی که در حین این دوره شدید رخ داده است ممکن است بسیار عمیق باشد.
بر اساس گزارشی که در سال 2011 در جورنال Gastroenterology Research and Practice منتشر شد، هنگامی که پس از چند هفته غذا نخوردن دوباره به بیماران الکترولیت و مواد مغذی داده می‌شود، آنها باید دقیقا تحت نظر باشند
