وضعیت اسفناک حاشیه نشینی در تبریز
- توضیحات
- منتشر شده در چهارشنبه, 11 تیر 1393 15:08
آذوح: شهر تبریز پس از تهران و مشهد بیشترین جمعیت حاشیه نشین را در سراسر جغرافیای موسوم به ایران به خود اختصاص داده است. اما مناطق حاشیه نشین تبریز با توجه به این که عموما در دامنه کوه های شمالی و جنوبی تبریز جای گرفته اند، از نظر کالبدی و فیزیکی تفاوت هایی شگرف با دیگر شهرها دارد. کوچه های تنگ با پله هایی نامناسب و شیب زیاد که به خصوص در فصل زمستان و با بارش شدید برف مشکلاتی فراوان برای ساکنین این مناطق ایجاد می کند، در کنار نبود کمترین امکانات درمانی، آموزشی، ورزشی، فرهنگی و ... باعث شده تا این مناطق در معرض آسیب های فراوان قرار گیرند. رژیم اسلامی ایران نیز هیچ توجهی به این مناطق فقیرنشین ندارد و هیچ سرمایه گذاری نیز برای ایجاد مساکن ویژه و جابجایی این جمعیت زیاد انجام نمی دهد.
به گزارش گوناز تی وی، نزدیک به یک سوم از جمعیت تبریز در مناطق حاشیه نشین شمالی و جنوبی و نیز برخی مناطق فرسوده مرکز شهر زندگی می کنند. آمارها حاکی از وجود جمعیت نزدیک به 600 هزار نفزی حاشیه نشینان تبریز است که در محله هایی همچون منبع، سیلاب، یوسف‌آباد، خلیل‌آباد، داداش‌آباد، کشتارگاه، عباسی، مارالان، حافظ، طالقانی، لاله و آخماقیه و ... زندگی می کنند.
این جمعیت صدها هزار نفری به دلیل سیاست هایضد آذربایجانی رژیم اسلامی و نبود هیچ گونه امکانات و خدمات از روستاها وشهرهای مختلف آذربایجان جنوبی مجبور به مهاجرت به تبریز شده و به دلیل وضعیت نامناسب مالی تن به این گونه زندگی سخت داده اند.
از سوی دیگر با توجه به مقاوم نبودن ساختمان ها در این مناطق و مکان گزینی آنها بر روی گسل شمال تبریز، کوچکترین زمین لرزه می تواند تلفات سنگینی را در این مناطق برجای بگذارد.
در این رابطه رئیس سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی گفته: "گسل تبریز به علت بیشترین ساخت و ساز و تراکم جمعیت روی آن، خطرناک ترین گسل ایران است."
موسی نیرومند افزوده است: "این گسل حتی از گسل شمال تهران و گسل‌های البرز و زاگرس و سایر گسل های ایران خطرناک تر بوده و در صورت رخ دادن زلزله در تبریز، شهر با تکان مواجه می‌شود ولی شمال و شرق این کلانشهر که روی گسل واقع شده است، دچار زمین لغزش شده و گسیختگی به وجود می‌آید."
