هاشم شعبانی‌نژاد و هادی راشدی دو زندانی سیاسی عرب اعدام شدند
- توضیحات
- منتشر شده در پنج شنبه, 10 بهمن 1392 02:47
آذوح: دو زندانی سیاسی عرب به‌نام‌های هاشم شعبانی‌نژاد و هادی راشدی که از اواخر آذرماه سال گذشته به مکانی نامعلوم منتقل شده بودند، اعدام شدند.
کریم دحیمی، فعال حقوق بشر به زمانه گفت: «اداره اطلاعات اهواز امروز نهم بهمن‌ماه به خانواده این دو زندانی اطلاع داد که سه روز پیش فرزندانشان اعدام شده‌اند.»
به گفته آقای دحیمی این دو زندانی سیاسی پس از انتقال بلافاصله اعدام شده‌اند، اما اداره اطلاعات اعلام کرده که اجرای حکم اعدام آنان سه روز پیش صورت گرفته است.
به گفته کریم دحیمی این دو زندانی سیاسی پس از انتقال بلافاصله اعدام شده‌اند، اما اداره اطلاعات اعلام کرده که اجرای حکم اعدام آنان سه روز پیش صورت گرفته است.
پیشتر بارها خانواده این دو زندانی به نهادهای امنیتی و قضائی مراجعه کرده بودند، اما پاسخ مشخصی به آنان داده نشده بود.
تا این لحظه پیکر هادی راشدی و هاشم شعبانی به خانواده‌ها تحویل داده نشده است.
هاشم شعبانی‌نژاد و هادی راشدی همراه با محمدعلی عموری‌نژاد، جابر آلبوشوکه و مختار آلبوشوکه عضو موسسه فرهنگی «الحوار» بودند.
افزایش نگرانی‌ها
چندی پیش سازمان عفو بین‌الملل با انتشار بیانیه‌ای نسبت به وضعیت این دو زندانی ابراز نگرانی کرده بود.
این دو زندانی عرب همراه با محمدعلی عموری‌نژاد، جابر آلبوشوکه و مختار آلبوشوکه در سال ۲۰۱۱ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و درتاریخ هفتم جولای ۲۰۱۲ از سوی دادگاه انقلاب به اتهاماتی مانند «محاربه» و «اقدام علیه امنیت ملی» به مجازات اعدام محکوم شدند.
در همان سال اعترافات تلویزیونی هاشم شعبانی‌نژاد و هادی راشدی پخش شد.
احکام اعدام زندانیان یادشده در ژانویه ۲۰۱۲ از سوی دیوان عالی کشور تائید شده بود.
انتقال زندانیان عرب به مکانی نامعلوم و سپس اعدام مخفیانه آنان پیشتر هم صورت گرفته است.
هاشم شعبانی‌نژاد و هادی راشدی همراه با محمدعلی عموری‌نژاد، جابر آلبوشوکه و مختار آلبوشوکه عضو موسسه فرهنگی «الحوار» بودند.
چهار زندانی سیاسی دیگر به نام‌های عبدالرحمان حیدریان، طا‌ها حیدریان، عباس حیدریان و علی شریفی در ژوئن ۲۰۱۲ سرنوشتی مشابه داشتند.
آنان هم پس از انتقال به مکانی نامعلوم اعدام شدند و تاکنون خانواده‌ها از محل دفن پیکر فرزندانشان اطلاعی ندارند.
سازمان عفو بین‌الملل بارها تاکید کرده است که «بی‌اطلاعی خانواده‌ها از محل نگهداری فرزندانشان»، «امتناع حکومت از تحویل پیکرهای اعدامیان» و همچنین «عدم دسترسی به محل دفن» آنان ازجمله اقدام‌هایی است که در تضاد با تعهدات بین‌المللی ایران به شمار می‌رود.
اعدام‌های مخفیانه
اواخر دی‌ماه سال جاری ۱۳ نهاد حقوق بشری در بیانیه‌ای خواستار پایان دادن به اعدام‌های مخفیانه شهروندان عرب شده بودند.
در بیانیه این نهاد‌ها آمده بود: «در دو سال گذشته حداقل دو بار احکام اعدام فعالان سیاسی و فرهنگی عرب در مکان‌هایی نامعلوم و بدون اطلاع وکلا و خانواده‌های قربانبان اجرا شده است. در هر دو مورد اعدام‌ها به صورت گروهی و مخفیانه انجام شده است. پس از ماه‌ها نگرانی از سرنوشت این زندانیان، مسئولان قضایی یا افراد نزدیک به آن‌ها که تحت عنوان دلال و واسطه کار می‌کنند، خانواده‌های قربانیان را از وقوع اعدام مطلع کرده‌اند.»
چهار زندانی سیاسی دیگر به نام‌های عبدالرحمان حیدریان، طا‌ها حیدریان، عباس حیدریان و علی شریفی در ژوئن ۲۰۱۲ سرنوشتی مشابه داشتند.
نهادهای مدافع حقوق بشر در پایان بیانیه از شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد خواسته بودند: «تا با صدور قطعنامه‌ای به اعدام‌های دسته‌جمعی و مخفیانه گرو‌ه‌های اتنیکی و اقلیت‌های مذهبی که در چند ماه اخیر در ایران شدت گرفته است، واکنش لازم نشان دهد.»
این ۱۳ نهاد گفته بودند با توضیحات ضد و نقیضی که مقام‌های قضائی به خانواده آنان داده‌اند مبنی بر این‌که حکم اعدام آن‌ها اجرا شده و یا آن‌ها برای بازجویی‌های بیشتر به بازداشتگاه وزارت اطلاعات منتقل شده‌اند، خانواده این زندانیان سردرگم شده‌اند.
پس از روی کار آمدن دولت حسن روحانی دست کم ۲۲ زندانی عرب، بلوچ و کرد در زندان‌های ایران اعدام شدند.
این در حالیست که روحانی بارها در سخنرانی و بیانیه‌های خود بر رفع تبعیض علیه اقلیت‌ها تاکید داشته است.
