استانی مرزی و محروم به نام آزربایجان غریب! ــ شهلا حسین زاده
- توضیحات
- منتشر شده در جمعه, 04 مهر 1393 13:30
متاسفانه به دلیل حاکمیت تفکراتی هم چون نا امن بودن مناطق و استان‌های مرزی و لزوم عدم سرمایه گذاری در چنین مناطقی در دستگاه‌های اجرایی، چنین استان‌هایی هیمشه در برنامه‌هایی هم چون اختصاص بودجه و موارد دیگر مظلوم واقع می‌شوند و دولت میلی به رسیدگی به مشکلات موجود در چنین استان‌های ندارد و همیشه با چشم منطقه‌ای نا امن و غیر بازده به آن‌ها نگاه می‌شود …
آزربایجان‌غربی نیز به عنوان استانی مرزی که با ۳کشور خارجی مرز مشترک دارد قربانی چنین تفکرات غلط و نا منصفانه شده است و هیچ گاه رنگ پیشرفت را به خود ندیده است.
غرب آزربایجانآزربایجان‌غربی که واقعا نام آزربایجان غریب برای آن برازنده می‌باشد، استانی که جای خالی بسیاری از صنایع، کارخانجات و …در آن به شدت احساس می‌شود و جوانان بی شماری از درد بیکاری رنج می‌برند.
اندک صنایع موجود در استان نیز به دلیل عدم حمایت و پشتیبانی یا به حالت نیمه فعال در آمده و یا بعد از مدت کوتاهی از تاسیس آن به طور کلی از کار افتاده و به تعطیلی کشیده می‌شوند و امید‌های زیادی را نا امید می‌کنند.
استانی که با وجود پتانسیل‌های فراوان و قابلیت‌های توسعه هم چنان در حسرت اندکی پیشرفت و توسعه و آبادانی مانده است و به جای پیشرفت شاهد پسرفت‌های فراوانی هستیم .
واقعا گناه مردم استان چیست که این گونه مورد کم توجهی و بی اعتنایی‌های تحقیرآمیز قرار می‌گیرند؟ مردمی که تا کنون کم از مردم اصفهان و شیراز برای این انقلاب از جانشان مایه نگذاشته‌اند!
چرا باید سهم استانی هم چون اصفهان از وجود کارخانجات و صنایع بیش از ۱۰برابر استانی هم چون آزربایجان‌غربی باشد؟ در حالی که تمامی مواد معدنی صنایع موجود در استانی هم چون اصفهان که درآمدش عاید مردم استان اصفهان می‌شود از استان معدن خیزی هم چون آزربایجان‌غربی تامین می‌شود.
آیا این مواد معدنی حق مردم استان آزربایجان غربی نیست که صرف پروژه‌های عمرانی استان اصفهان می‌شود؟
یا با نگاهی کوتاه به دیگر استان مرکزی کشور و بررسی آن با آزربایجان‌غربی به خوبی متوجه تفاوت‌های فراوان خواهیم شد. تفاوت‌هایی که در مرکز کشور باعث شکوفایی و آبادانی و پیشرفت و در منطقه‌ای مرزی هم چون استان نگون بخت ما تبدیل به عامل پسرفت و عقب ماندگی می‌شود.
همچنین با بررسی مصوبات هیئت دولت در سفرهای استانی که به استان آزربایجان‌غربی داشته‌اند و مصوبات استان‌های واقع شده در مناطق مرکزی کشور، به خوبی می‌توان به ناعدالتی‌ها و نا برابری‌های موجود پی برد. سهم استان‌هایی که در مرکز کشور واقع شده‌اند کارخانجات عظیم و طرح‌های عمرانی فراوان و… می‌باشد در حالی که سهم آزربایجان‌غربی از این مصوبات جز احداث چند گاوداری و مرغداری کوچک چیز دیگری نمی‌باشد.
واقعا این است عدالت علی وار؟ مسئولینی که ادعای ادامه دادن راه عدالت گستر حضرت علی (ع) را می‌کنند چه جوابی در قبال مردم آزربایجان‌غربی دارند؟
دلیل عدم توسعه استان چیست؟ چرا به بهانه‌ی مرزی بودن استان از ورود بسیاری از سرمایه گذاری‌ها به درون استان جلوگیری می‌شود؟
واقعا حق مردم آزربایجان‌غربی که هم در جریان پیروزی انقلاب اسلامی و هم در طول ۸سال دفاع مقدس نقشی پر رنگ و اساسی داشتند و در این راه جوانانی هم چون باکری‌ها، امینی‌ها، و …را فدای کشور کرده‌اند این نیست!
واقعا مزد چنین مردم وفاداری محرومیت‌های فراوان و کمبود‌های چشمگیر است؟
شهلا حسین زاده – عضو شورای نویسندگان ـ دورنا نیوز
